" Je kan beter geen dieren tekenen," Of: Je moet maar geen honden meer tekenen.
Ik krijg heel veel goedbedoelde adviezen.
En ik twijfel soms ook, maar ik kom toch iedere keer weer terug bij de dieren.
Dat heeft iets voor mij.
Ik vind ze prachtig en voel een soort connectie met ze.
Ik ben vrij, dus ik doe wat ik voel.
Ik ben vrij, dus ik doe wat ik voel.
M'n teckel teken ik vaak, soms als ik weinig tijd heb, maar wel de behoefte om wat te tekenen, dan wordt het iets simpels.
p.s.
Dit is een olieverf schilderij 18 x 24 cm op paneel.
Een witte koe met de zon in het gouden uurtje - het moment wanneer de zon op - of onder gaat, - wat een gouden, warme gloed geeft.
Wist je dat er voor fotografen een app is waarbij je je locatie in kunt geven en dan geeft de app aan wanneer "het gouden uurtje" is.
De koe heeft verschillende tinten wit en grijs.
Allemaal koele tonen met ook wat heel wat koel bruin.
Maar doordat de zon schuin achter de koe staat, is er een warme gouden gloed waardoor er wat warme tinten bij zijn, vooral bij het oor.
De ogen zijn rustig, de haren bovenop de kop pakken nog net wat van de ondergaande zon.
Het is een olieverf schilderij. 18 x 24 cm.
Deze is te reserveren via mail of via de shop. Maar wordt later geleverd i.v.m. droogtijd.
Wil je 'm graag van dichtbij bekijken? Dat kan ook.
En als je foto's wil maken tijdens het gouden uurtje, google even wanneer het vandaag is.
Zo is er ook de blue morning. Ook interesant.
p.s.
Het portret van de Happy Chimpansee is klaar en tijdens het maken kreeg hij al een nieuwe eigenaar.
Het is een portret volledig in kleurpotlood gemaakt. Alleen kleurpotlood.
Het is iets groter uitgevallen dan de bedoeling was, maar achteraf is dat niet erg. Het is een mooi formaat.
In de shop staan de standaard maten vermeld, maar wil je 'm ook op dit grote formaat, neem dan even contact met mij op.
Video
Een korte video erover kun je hier vinden.
De happy chimpansee….
Tja, hoe is dit begonnen…
Ik was in de kamer van mijn zoon toen ik hem vroeg wat voor dier ik voor m’n volgende portret zou gaan tekenen. Ik wil graag wildlife tekenen.
Hij had op een beeldscherm een screensaver van een happy chimpansee staan.
Heel leuk, vrolijk, tevreden en vooral een hele scherpe foto.
Wil je deze tekenen vroeg hij.
Iets groter
Dus zo ben ik met de happy chimpansee begonnen.
Alleen toen ik ‘m ging opzetten, werd het iets groter dan dat de bedoeling was.
Alleen toen ik ‘m ging opzetten, werd het iets groter dan dat de bedoeling was.
Ogen
Eerst ben ik met de ogen begonnen te tekenen.
Dat is voor mij de start en het belangrijkste.
Als dat lukt, dan ga ik verder.
Koele bruine tint voor de huid
Je ziet op verschillende plekken de huid erdoor heen schijnen, en dat is heel licht koel bruin.
Ik dacht eerst dat ik het niet zou gaan tekenen, maar dan vacht erover heen zou gaan tekenen, maar ik heb t toch zo gedaan als het er echt uitziet.
Goed tellen
De rimpels en plooien vergen goed tellen en precies natekenen maar daardoor wordt het wel echter.
Eerst doe ik de tonen, dus wat donker is, ligt dieper en wat licht is komt naar voren.
Eerst lichtjes met een zwart potlood en het wit uitsparen.
Als het goed is, dan maak ik het zwart wat het diepste weg ligt weer wat donkerder.
Dan ontstaat er de diepte.
Nu nog de lange haren over de schouder
Uiteindelijk is de kop af, en moeten de lange haren van de schouder nog getekend worden.
Dat is toch nog even uitzoeken waar de diepte ligt en hoe de haren liggen.
De print van deze happy chimpansee op werkelijk formaat, dus zoals het origineel, is op dit moment heel mooi ingelijst in een klassieke lijst waar de kleuren zwart, grijs en de kleur bruin van het portret in terug komen.
Dit geheel maakt het super mooi!!!
Het originele werk is verkocht, maar heb je interesse in deze print, in de klassieke of in een andere lijst - neem dan even contact met me op.
p.s.
Ken je die verschrikkelijke eigenwijze blik van een ruwharige teckel?
Zo één van: je kunt dit nu wel willen, maar wil ik dat wel? En is dat eigenlijk wel goed voor mij?
Die blik krijg ik van m'n ruwharige teckel als ik maar door blijf gaan met allerlei dingen af maken.
Nog eventjes dit, nog eventjes dat, en dan ga ik echt met je spelen Jack!
Of: "nog even deze mail beantwoorden en dan gaan we lekker naar buiten!"
Lijstje
Maar dan ben ik toch langer bezig omdat iets niet lukt of meer tijd kost.
Ik merk dat ik moe wordt, maar toch wil ik het af hebben, dan kan ik het van m’n lijstje schrappen en dan is het maar af.
Magische grens
Wat ik wel weet, maar heel goed weet te negeren is dat ik weer richting een soort magische grens ga.
Als ik daar overheen kukel, dan ben ik ook echt ineens heel erg moe en heb moeite met concentreren, en dat kan tot de volgende dag duren voor ik er weer ben.
Burn-out
Allemaal dank zij een echte flinke burn-out een aantal jaren geleden.
Die grens heeft m’n hond perfect door en hij onderneemt in tegenstelling tot mijzelf wel actie.
Dat doet hij door “te vervelen”:
Eerst tegen me opspringen terwijl ik aan het werk ben, dan blaffen, dan een speeltje steeds op m’n schoot gooien en als ik dan nog het lef heb om niet naar hem te luisteren, dan komt ‘ie met grof geschut: z’n snuit.
Snuit
Die snuit weet ‘ie perfect op de meest gevoelige plek in m’n dijbeen te planten. Met kracht!
En dat doet ‘ie een paar keer achter elkaar.
Tja, dat doet mij echt wel stoppen.
Tja, dat doet mij echt wel stoppen.
Buiten
Een maal buiten, haal ik een paar keer diep adem en besef dat ik deze pauze heel hard nodig had.
M’n schouders zakken weer naar de normale stand en ik merk dat ik een beetje opgefokt was en nu weer tot rust kom.
Het adrenaline peil kan weer zakken.
Het is zo stom! We weten het.
Veel mensen hebben een burn out gehad.
En we willen alles eraan doen om te voorkomen dat we er ooit weer een krijgen.
Maar toch is het zo moeilijk om niet in oude patronen te vervallen.
Het is zo moeilijk om zo nu en dan toe te geven en te kiezen voor een rust moment voor jezelf.
Alsof je jezelf dan lui vind!
Stel je voor dat iemand je snapt terwijl je even op de bank zit.
Een dier ontneemt zichzelf z’n slaap of rust niet. Dat doen alleen mensen.
En als ze slapen, dan zijn ze zó ontspannen!
Dit portret in kleurpotlood van een slapende teckel is verkrijgbaar als print in de shop.
Een vraagje voor jou:
Hoe houd jouw hond je een spiegel voor?
Ik ben benieuwd. Laat je een berichtje achter?
p.s.
Een hele rare vraag kwam ineens bij mij op toen ik in de auto op weg naar mijn atelier een hond en zijn baasje zag lopen. Deze hond keek zo vrolijk op naar z'n baasje, en zo gelukkig, dat ik ineens bedacht dat veel honden en hun bazen verveeld over straat lopen. Zelfs heel vaak met een mobiel in de handen. Het baasje bedoel ik dan.
Ineens bedacht ik mij: wat als je nooit wat leuks doet met je hond. Dag in dag uit hetzelfde rondje en liefst snel, terwijl je op je telefoon kijkt.
Wat als jou hond jou helemaal zat is?
10 à 12 jaar
Als je bedenkt dat je hond misschien maar zo'n 10 à 12 jaar heeft gemiddeld, dan moeten we toch ons best doen om het leuk voor ze te maken?
Stel dat het mogelijk is - even heel gek gedacht: Zou jou hond van je willen scheiden?
Op zoek naar een leukere baas? Eentje die ook van hem houdt, maar meer aandacht en waardering geeft?
Want mannnn.... wat doen die honden veel voor ons.
Ze staan altijd voor je klaar, veroordelen je nooit, als je down bent, krijg je die natte neus even in je handen en peppen ze je op, door knuffelen en aaien trekken ze heel veel spanning uit ons en zorgen ze ervoor dat er weer tegen kunnen.
En nog veel meer.
Mooie verhalen
Ik heb al zo enorm veel bijzondere verhalen gehoord wat een hond voor mensen heeft betekent.
Zulke mooie verhalen!
Weer trainen
Terwijl ik in m'n atelier dit zit in te tikken in m'n laptop, ligt m'n hond Jack nu op het kleed onder m'n bureau. Ik bedenk dat het geen kwaad kan om weer te trainen of te spelen met hem. Oude honden die niet meer goed kunnen bewegen kunnen wel snuffel spelletjes doen. Je kent het vast wel. Zo'n snuffelkleed waar je wat brokjes in verstopt.
Jack pakt steeds gelijk een speeltje als ik op sta, daar wordt ik ook wel eens simpel van, maar moet er ook wel om lachen.
Zou jou hond bij je blijven?
p.s.
