I'm so Jeppie.
“Beste Astrid,
Vorige week hebben wij van onze vriendin een prachtig cadeau gekregen: een portret van onze Jeppe.
De eerste blik op het portret bracht mij al in tranen.
Zo ontzettend mooi en precies de bekende blik van onze Jeppe.
Het verdriet van zijn verlies is nog heel vers, maar elke keer wanneer ik naar het portret kijk brengt het toch een glimlach op mijn gezicht.
Ontzettend bedankt voor dit geweldige portret! We zijn er zo blij mee!”
Dit was het bericht dat Lisanne en haar familie stuurde nadat ze het portret cadeau hadden gekregen van een lieve vriendin.
“Als ik aan Jeppe denk, dan denk ik aan een altijd blije hond.
Jeppe Happy.
Dat nummer van Pharel, Happy, als ik dat hoor moet ik altijd aan Jeppe denken. “
Nederlands Kooikerhondje
Ik vind het leuk om dit bijzondere verhaal van Jeppe met je te delen:
Jeppe, was een Nederlands Kooikerhondje.
Op vijfjarige leeftijd kregen zijn eigenaren helaas de diagnose kanker voor hem te horen.
Jeppe zijn eigenaren waren al enige tijd met zijn gezondheid aan het kwakkelen zonder een duidelijke diagnose.
In oktober kregen zijn eigenaren vanuit het Dierenziekenhuis in Rijswijk de definitieve diagnose kanker medegedeeld. De kanker was tevens reeds uitgezaaid in meerdere organen. Vanaf oktober is Jeppe qua gezondheid ineens heel hard achteruit gegaan.
Het nog steeds moeilijk voor Lisanne om er over te praten. Het was een maatje, een vriend voor het leven. Honden zijn zo belangrijk voor je; je haalt niet zomaar een hond in huis, maar een persoonlijkheid, een vriend. Ze brengen zo veel meer dan alleen maar een beetje gezelschap.
Het portret van Jeppe is gemaakt van een foto waarbij hij nog helemaal in z’n goede doen was. Hij vond het altijd geweldig als ze ging fietsen met hem. Het eerste stuk zat hij achterop de fiets in een mand zodat hij precies vanuit zijn mand de wind kon vangen en alle geuren kon opsnuiven; dat vond hij heerlijk. Als ze aankwamen in de polder mocht hij uit de mand, naast de fiets lopen.
Jeppe was echt een allemansvriend. zeker geen typische eigenschap van het ras. Het Nederlandse Kooikerhondje staat erom bekend geen allemansvriend te zijn, maar juist erg gericht op het eigen gezin.
Lisanne heeft ook heel veel trainingen met hem gedaan: Jeppe had een enorme werklust. Het apporteren met een balletje, kon hij non-stop blijven doen.
Je zou het niet zeggen, maar er zijn toch heel veel verschillende kleuren gebruikt voor dit portret.
Eendenkooi
Jeppe was een Nederlands Kooikerhondje. Dat werd van oudsher gebruikt om eenden te lokken. Niet om op te jagen.
Hoe dat in z’n werk gaat is heel bijzonder. Ik had er nog niet eerder van gehoord.
Hoe dat in z’n werk gaat is heel bijzonder. Ik had er nog niet eerder van gehoord.
Het lokken van eenden vind plaats in een eendenkooi. Dat is een plas, in de vorm van een soort haaienei. De plas is in het midden en dan 4 zij-armen of vangpijpen, voor elke windrichting 1. Aan 1 kant is zo’n vangpijp afgedekt en aan de andere kant staan allemaal schermen vlak achter elkaar langs, maar wel zo dat je er wel zigzaggend omheen kan lopen. In de eendenkooi bevinden zich eenden welke zich permanent in de kooi bevinden: tamme eenden. De Kooibaas strooit voedsel aan het begin van de plas. Die tamme eenden komen op dat voedsel af, de wilde eenden gaan er dan langzaam achter aan. De koolbaas strooit zijn voer steeds verder in die pijp tot aan de punt dat de koolplas voor eenden niet meer zichtbaar is.
Om de nieuwsgierigheid van de eenden nog meer te vergroten gaat ook het Kooikerhondje aan de slag. Deze wordt door de kooibaas zigzaggend om de schermen heen gestuurd. Eenden zijn heel nieuwsgierig, en gaan achter de grote witte pluimstaart van het Kooikerhondje aan. Het Kooikerhondje loopt de schermen langs tot halverwege de pijp. Daar zit een soort bocht in de arm en als de eenden op een gegeven moment zover de bocht om zijn, en deze de Kooiplas niet meer kunnen zien, dan komt de Kooibaas achter de schermen vandaan en vliegen de eenden “de pijp uit.” Een welbekende uitdrukking. Aan het einde van die pijp zit een vanghokje. Het Kooikerhondje wordt dus enkel ingezet om eenden te lokken en niet op te jagen zoals vaak wordt gedacht. De commando’s die de Kooibaas geeft aan z’n hondje is allemaal zonder geluid. Enkel en alleen met gebaren. Het zijn dus hele intelligente honden.
Op de website www.kooikerhondje.nl kan je een heel stuk lezen over het ras. Op deze website is ook een duidelijke uitleg over het werk in de eendenkooi en enkele afbeeldingen.
In Vlaardingen zit ook een Eendenkooi. Deze is gelegen tussen Vlaardingen en Maassluis in en is eigendom van Natuurmonumenten: Eendenkooi het Aalkeetbuiten. https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/aalkeetbuitenpolder/monument/eendenkooi-het-aalkeetbuiten
Jeppe is ook vader van twee nestjes. Hij heeft een nestje gegeven in Duitsland en in Nederland. Het ene nestje wordt binnenkort 2 jaar en het andere nestje is anderhalf jaar. Via appgroepen is Lisanne nog steeds in contact met de meeste popeigenaren uit beide nesten. Helaas hebben de pupeigenaren, wegens de heersende Coronacrisis, Jeppe niet meer kunnen ontmoeten op een wandeling.
Toen Jeppe overleden was, kreeg Lisanne een heel lief kaartje van de fokster. Hij was het eerste hondje van die kennel. Heel bijzonder was dat Lisanne tijdens haar vakantie via de webcam live de geboorte van het nest mocht meemaken. Jeppe was het eerstgeboren popje uit het nest. Dat geeft een bijzonder gevoel. Het is voor de fokster het eerst geboren hondje, maar helaas ook het eerste overleden hondje.
p.s.
0 Comments